“Ve zaman dediğimiz nedir ki Ahmet Abi!”
Edip Cansever (1928 – 1986)
***
görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatli bir bombadır patlar
an gelir
attilâ ilhan ölür
Attila İlhan (1925 – 2005)
***
Rivayet olunur :Tanrılar zamandan korkarmış.Zamanın korkusu ise,ol insan emeği Mısır piramitleriymiş. Ve şiir de bir insan emeği olduğuna göre, her hâlükârda zaman şiirden de korkuyordur ki, Hz. Mevlana buyurmuşlar:”Yeni Bir şeyler Söyleme Zamanı Geldi”
“Her gün bir yerden göçmek ne iyi
Bulanmadan donmadan akmak ne hoş
Her gün bir yere konmak ne güzel
Bulanmadan donmadan akmak ne hoş.
Dünle beraber gitti cancağızım
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım
Ne kadar söz varsa düne ait
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.
Hz. Mevlana (1207 -1273)
***
Ve zaman içinde dünkü gün toplanma ,bir araya gelip cem olma,halleşme günüydü.Bugün cem olma günün ertesi günü,yani:”Bir çeşme gibi akabilir Cumartesi” ve zaman içinde,zamanla çiçeği solmayan güzel bir Cumartesi bugün,ama:
“Kan var bütün kelimelerin altında
Umulmadık bir gün olabilir bugün
Bir çeşme gibi akabilir Cumartesi
Çığlığındaki sessiz harfler
Dün gecenin ağırlığıdır damarlarında”
Cemal Süreyya (1931 – 1990)
***
“Ahmet Abi,güzelim,bir mendil niye kanar
Diş değil,tırnak değil,bir mendil niye kanar
Mendilimde kan sesleri.”
Edip Cansever (1928 – 1986)
***
“kanasın varsın ne varsa biraz kanamalıdır
benim bunca yıldır günlerim gecelerim kanadı
hazır bulunanların hepsi evet dediler el bağladılar
benim hepsinin üstünde iliklenmeyen düğmelerim kanadı”
Turgut Uyar (1927 – 1985)
***
“Ve zaman dediğimiz nedir ki Ahmet Abi
Biz eskiden seninle
istasyonları dolaşırdık bir bir
O zamanlar Malatya kokardı istasyonlar
Nazilli kokardı
Ve yağmurdan ıslandıkça Edirne postası
Kıl gibi ince İstanbul yağmurunun altında
Esmer bir kadın sevmiş gibi olurdun sen
Kadının ütülü patiskalardan bir teni
Upuzun boynu
Kirpikleri
Ve sana Ahmet Abi..”
Edip Cansever (1928 – 1986)
***
“uykularım bölünüyor artık şu konağı bekliyorum
söyle ey muhabbet kuşunun tüyü söyle ölüm ne zaman”
Turgut Uyar (1927 – 1985)
***
Ve türküler neyi söyler?
“Aman ölüm,zalim ölüm
Üç gün ara ver
Al başımdan bu sevdayı
Götür yare ver..”
***
“Bu güz öleceğim. bütün işlerimi bitirdim
Derede yıkandım, cevize tırmandım. kuş ürküttüm
Kaçırdılar on iki Çocuk doğurdum. bekledim gözlerim
Oğlan everdim. kız yetirdim. otuzuma vardım”
……………………………………………………………………..
Ağlama kız, deme incirim Yar Yar
ben ağlamam dağlar taşlar ağlasın
Körüm, çelimsizim, göğnüğüm, hastayım.
sebeb olanları nerde bulayım
adamdan içerli kuşlar ağlasın”
Gülten Akın (1933 – 2015)
***
“Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Gün uzar hazırlık sonbahara”
Atilla İlhan (1925 – 2005)
***
“Deve,devenin üstünde tabut,biri çekiyor deveyi
Üçü de Ali: deve,deveyi çeken ve tabutun içindeki
Çılgın gibi koşuyorum köylerden şehirlere
Başını kayalara vura vura ilerleyen bir insan seli
Diyor ki değil daha
Vakit var daha”
Cemal Süreya(1931 – 1990)
***
” Biz ki ;
Ayrıntıya,
Aykırıya,
Ayrıksıya,
Azınlığa tutkunuz.”
Edip Cansever(1928 – 1986)
***
“Şelaleye
Düşmüştür
Zeytinin dalı;
Celaliyim
Celalisin
Celali.”
Cemal Süreya(1931 – 1990)
***
“Sizin alınız al inandım.
Sizin morunuz mor inandım.
Tanrınız büyük amenna!
Şiiriniz adamakıllı şiir.
Dumanı da caba…
Ama sizin adınız ne?
Benim dengemi bozmayınız…”
Turgut Uyar(1927 – 1985)
***
Evet cömertliğine sığınabildiğimiz zamanın da dengesi bozulmamalı ki:
“Kurt soluğuyla içer suyu
Köpek,diliyle.
…………………..
Kurt altı yavru doğurur
Köpek olur bunların biri.”
Cemal Süreya(1931 – 1990)
Ve:
“silah çatuben askerler,
neden silah çatıyorsun
dostum dostum aslan dostum
sen nereye uçuyorsun,
Kerem Aslı´nın koynunda
çiçeği hiç solmayana”
Cemal Süreya(1931 – 1990
***
Ve “Zamanla Çiçeği Solmayan Bir Cumartesi”günü Cemal Süreya vasiyeti :
“Şiir yaz.Şiirdir kişiyi kurtaran,bu yalnızlıkla,bu bataklıklarla dolu evrende.”
