Metin AKIN

Kuzey Kutup Dairesi’nin ötesinde, Alaska’nın en kuzeyinde yer alan Utqiagvik (eski adıyla Barrow) kasabası, doğanın çarpıcı döngüsünü yaşayan bir yer. Yaklaşık 5 bin kişilik bir nüfusa ev sahipliği yapan bu küçük kasaba, her yıl iki ay boyunca kesintisiz karanlığa gömülürken, yaz aylarında ise tam tersi bir şekilde 24 saat boyunca güneş ışığı altında kalıyor.

64 Günlük Karanlık
Güneş, 21 Kasım öğleden sonra Utqiagvik’te ufkun altına indi ve bir daha 22 Ocak 2025’e kadar yükselmeyecek. Bu, kasabanın 64 gün boyunca karanlıkta kalacağı anlamına geliyor. Ancak bu karanlık, tamamen siyah bir gece değil. “Kutupsal Gece” olarak bilinen bu dönemde, güneş ufkun hemen altında kalır ve hafif bir alacakaranlık oluşturur. Fakat bu, gündüz ışığının yerini tutmaz.
Bu durum, Kuzey Kutbu’na yakın olmanın doğal bir sonucudur. Kutupsal Gece, güneşin eğik açılarla ilerlediği ve bazı bölgelerde ufkun üzerine çıkmadığı bu benzersiz coğrafyanın etkisidir.

Zorlu Kış Koşulları
Utqiagvik’in kışları yalnızca karanlık değil, aynı zamanda son derece soğuk geçer. Hava sıcaklıkları genellikle -20°C’ye kadar düşerken, kar ve buz fırtınaları yaşamı daha da zorlaştırır. Kasaba halkı, bu uzun kış gecelerine yıllardır alışmıştır.

Ancak yine de bu süreçte:
Psikolojik olarak zorluklar yaşanabilir. Uzun karanlık dönem, birçok kişi için mevsimsel duygudurum bozukluğu (SAD) olarak bilinen bir duruma neden olabilir.
Sosyal aktiviteler, topluluk bağlarını güçlendirmek ve insanların morallerini yüksek tutmak için önem kazanır.
Halk, karanlık günleri kutup ışıkları (aurora borealis) izleyerek ya da geleneksel etkinliklerle geçirir.

100 Günlük Güneş
Kışın tam tersi bir döngü ise yaz aylarında yaşanır. 11 Mayıs ile 19 Ağustos arasında güneş, Utqiagvik’in ufkun altına hiç inmez. Bu dönemde, kesintisiz gündüz yaşanır. “Gece Güneşi” olarak bilinen bu durum, kasabanın yaz aylarında tamamen farklı bir enerjiye bürünmesine neden olur:

İnsanlar açık hava etkinliklerine yönelir.
Tarımsal faaliyetler ve doğayla iç içe olma fırsatları artar.
Kasaba, turistlerin ilgisini çeker; özellikle sürekli aydınlık günleri deneyimlemek isteyenler bölgeye akın eder.

Doğanın Eşsiz Döngüsü
Utqiagvik, güneşin döngüsel varlığını en yoğun şekilde hisseden yerlerden biridir. Kışın karanlık ve yazın sonsuz aydınlığı, doğanın döngülerini ve insanların buna nasıl adapte olduğunu gösterir. Bölge halkı, bu zorlu ama büyüleyici koşullara alışmış, yaşamlarını buna göre düzenlemiştir.
Karanlık dönemde topluluk, birbirine daha çok destek olur ve iç mekanlarda zaman geçirme alışkanlıkları artar. Yaz aylarında ise enerjilerini dışarıda, doğanın içinde geçirirler. Bu ikili döngü, Utqiagvik halkının yaşam biçimini şekillendirir ve onların doğayla uyumlu bir yaşam sürdüğünü gösterir.

Son Söz
Utqiagvik’in karanlık ve aydınlık döngüsü, doğanın hayranlık uyandıran düzenini ve insanların bu koşullara nasıl uyum sağladığını gözler önüne seriyor. Bu kasaba, yalnızca coğrafi konumunun değil, aynı zamanda insanların dirençli ruhunun da sembolü. Karanlık ya da aydınlık fark etmeksizin, Utqiagvik halkı her iki dönemi de doğanın bir armağanı olarak kabul ediyor ve bu döngünün bir parçası olmaktan gurur duyuyor.