Gülten RAYİMOĞLU

Sessiz Gece

Bu gece yıldızlar bile karanlık,
Gökyüzü hüzünle dolu.
Bir halkın kimliği çalındı,
Adımız bile unutuldu.

Kelimeler susturuldu,
Türkçe yasaklandı dudaklarda.
Bir masal anlatılmaz oldu,
Çocuklar sessiz rüyalarda.

Okullar kapandı, öğretmen sustu,
Defterlere yazı düşmez oldu.
Hayaller bile yasaklı şimdi,
Kim rüya görür karanlıkta?

Ama unutmayın çocuklar,
Bu gece bitmeyecek sananlar,
Yıldızlar yeniden parlar bir gün,
Türkçe türküler yankılanır her yerde.

Kelimeler geri döner dudaklara,
Adlarımız taşlara yazılır yeniden.
Çünkü kimliğimizi asla kaybetmedik,
Biz hep vardık ve hep var olacağız!

________________________________

Bir Halkın Sessiz Çığlığı

1.
Gittik evimizden, yurdumuzdan,
Bir bilinmeze doğru adımlarla.
Anamız ağladı, babamız sustu,
Göç yollarında kaldı umutlarımız da.

2.
Okulumuz kapandı, tahtamız boş,
Defterlerimiz sessiz, kalemler durmuş.
Dersimiz yarım kaldı, dilimiz de,
Bilgiye hasret kaldı küçücük ellerimiz.

3.
Konuşmak yasak, Türkçe suskun,
Sözlerimiz tutsak, gönlümüz hüzün.
Kelimeler hapis, düşünmek bile suç,
Dilimiz elimizden alındı bir gece vurgun.

4.
Mezar taşlarımız kırıldı birer birer,
Adlarımız silindi, geçmişimiz sökülür.
Taşsız mezarlarımız sessiz kaldı,
Bir halkın tarihi toprağa gömüldü.

5.
Köyler boşaldı, evler sessiz,
Ocaklarımız sönmüş, yollar ıssız.
Bavullara sığmaz bu kadar acı,
Ama umut ederiz, yeniden doğar bir yıldız.