Sağlık aracısının rolü, yardıma muhtaç azınlık toplulukları ve sağlık ile sosyal hizmetler kuruluşları arasında bağlantıyı sağlamaktır. Farklı bir meslek olduğu için ilk bakışta cazip görünmeyen sağlık aracılığı, zamanla onu uygulayanlar için işten çok daha fazlası haline geliyor. İlk başta tereddüt ederdim, ama şimdi bana yine aynı teklif gelirse bir an bile düşünmem” diyor Razgrad’ın Rakovski köyünden Remziye Hasanova.
Remziye Hanım ülkemizde çalışan 200 sağlık aracısından biridir. Razgrad belediyesinde bu mesleği uygulayanların sayısı 5.
61 yaşında olan Remziye Hasanova’nın iki çocuğu ve dört torunu var. Toplam 38 yıl olan hizmet süresinin son 12’sini sağlık aracısı olarak geçirdi. Yaptığı işten büyük sevgi ile bahseden sağlık aracısı, 2006 yılında “Azınlıkların sağlık sorunları” vakfı tarafından düzenlenen yarışmayı kazanıp eğitim ve sertifika alan kadın o gün bugündür Rakovski köyünde, muhtarlık binasında çalışır, her Çarşamba günü ise Razgrad liseliler yurdunda hizmet verir.
Ülkemizde sağlık aracısı mesleğinin 2001 yılında Küstendil şehrinin “İztok” semtinde “Romanlar’ın sağlık ve sosyal hizmetler sistemlerine erişiminin pekiştirilmesi için etkin bir model olarak Roman aracılar sisteminin uygulamaya konulması” projesinin hayata geçirilmesi ile getirildi. 2007 yılından bu yana sağlık aracısı, bütçesi devletten sağlanan bir meslek oldu, tayinler ise belediyeler tarafından yapılmaya başaldı.
Remziye Hasanova çalışmalarını şöyle anlattı:
“Aile doktorlarına destek veriyorum. Vatandaşları aşı ve muayenelere çağırıyorum. Isınma ve ulaşım yardımı ve çocuk destekleri için gerekli belgelerin doldurulması konusunda yardımcı oluyorum. Ayrı ayrı kişi ve gruplarla çalışarak halkın sağlık kültürü ve topluluk için önem taşıyan konulardaki farkındalığının artması yönünde çalışmalar yürütüyorum” diyen Remziye Hanım şöyle devam etti:
“Aşı yapılmamış çocukların olmaması, herkesin düzenli muayene imkanından faydalanması, sigorta ödeneklerinin yatırılması ve çocukların her gün okula gönderilmesi, benim özellikle önem verdiğim konulardır”.
Sağlık aracısı olarak içinde yaşadığı topluluğun sorunlarını bildiğini paylaşan Remziye Hanım, en çok kimin yardımını aradığı sorusu üzerine şöyle konuştu:
“Daha çok hasta ve yaşlı insanlar, yardıma muhtaç vatandaşlar geliyor. Onları evlerinde de ziyaret ediyorum. Onlara hem hakları hem yükümlülüklerini anlatıyorum. İnsanların bana güvendiklerini ve müteşekkir olduklarını söyleyebilirim. Bununla gurur duyuyorum. Kendimi önemli ve yararlı hissediyorum”.
İnsanların kendisine her konuda ve günün her saatinde aradıklarını anlatan sağlık aracısı, mesai dışında, haftasonu da kapısını çalanların olduğunu söylüyor.
“ İtirazım yok. Çoğunlukla evrak doldurmakta zorlananlar beni arıyor. Isınma desteği başvuruları zamanı geldi mi, kapının önünde uzunca kuyruk oluşur. Diğer günlerde sahada çalışırım, elimden geldiği kadar faydalı olmak için gayret ederim” diyor sağlık aracısı.
İnsanların kabul ettikleri, evlerine girmesine, yaşadıkları sorunları bilmesine izin verdikleri Razgrad’ın Rakovski köyünden Remziye Hasan, mesleğini insani ve hayırlı bir iş olarak görüyor:
“İşimi severek ve isteyerek yaparım ve beni arayanlar olduğu sürece elimden geleni yapmaya devam edeceğim, çünkü insanlara yardım etmek, iyilik yapmaktan daha önemli bir şey yok. Karşımda yüzleri gülen insanlar olunca üzerime düşeni yaptığım için memnun ve mutlu olacağım” diyor Remziye Hasan.
BNR
