BGSAM: 28 10 2019
Tarih: 28 Ekim 2019
BGSAM: İlk kez bir yazıyı Türkçe ve Bulgarca olarak veriyoruz.
Konu: “O Dosya” Dalaveresi.
Kaynak: “Satır aralarından. com” sosyal medya yayını
Hain-Ahmet Doğan’ın BKP (BSP) lideri ve Cumhurbaşkanı Georgi Pırvanov tarafından “Koca Balkan” ödülüyle2004’te ödüllendirilmesi töreni. (Doğan bu ödülü iade etmemiştir.)
Bulgaristan’da Demokratik Güçler Birliği (CDC) iktidar adına Ahmet Doğan’ın işlediği suçları gizledi…. Fakat şu da var, CDC iktidardan Ahmet Doğan yüzünden düştü. Onları kullanmış olsalar da, resmi elbiseli uşakları, onursuz ve namussuz kişileri kimse sevmez, atasözü bu örnekle de teyit edilmiştir.
Bulgar Anayasasının 11 maddesinin 4. Fıkrasına ters düşmüş olsa da, 04 Ocak 1990 tarihinde Sofya Şehir Mahkemesi bir etnik parti olan Hak ve Özgürlükler Hareketi’ni (DPS) tescil etti. Bir yıl sonra Jelü Jelev ile Andrey Lukanov bu partinin legalleşmesinde ve daha sonra DPS görev süresinde “Berov” hükümeti kurulmasına arka oldular.
1992’de Filip Dimitrov Bulgaristan başbakanıdır.
04 Şubat 1992’de Ahmet Doğan ve onun şahsi sekreteri Mehmet Tefik Türkiye Cumhuriyeti Sofya Büyükelçiliğini ziyaret etmiştir. Bu ziyaret ajan “Sava”nın yani Ahmet Doğan’ın isteği üzere yapılmıştır. Görüşme esnasında Ahmet Doğan Bulgaristan’ın milli güvenliğine ilişkin 6 dosyayı Büyükelçiliğe teslim eder. Bu dosyalara ek olarak sayıları yaklaşık 1 300 kişi olan Bulgar istihbaratı görevlileri ve ajanlarının tam listesini de sunar.
Bu olayı kamuoyu “O Doysa” dalaveresi adıyla öğrendi.
Bu dosyalar, 79 ülkede diplomatik görevde bulunan Bulgar milli İstihbarat Örgütü ve Savunma Bakanlığına bağlı Milli Casusluk Dairesinde görevli kişilerin isimlerini ve kişisel verilerini içerir. Bu kişilerden bazıları Büyükelçilik ve konsolosluklar dışında görev alan gizli ajanlardır. Kimileri şoför, diğerleri ticaret şirketlerinde çalışan bir başka grup da bilimsel-teknik casuslukla angaje olmuş kişilerdir. Türkiye Büyükelçiliğine teslim edilen ajan cetvelinde, subaylara, bağlı oldukları şubelere, hangi ülkelerde bulunduklarına ve onları gizleyen öykülere de işaret edilmiş ve yer verilmiştir. Gerçekte, bu olayla Bulgaristan’ın dış ülkelerdeki casus ağı ve bu sistemde çalışanlar ve onların bağları başka bir devlete teslim edilmiştir.
Bu bilgiler o kadar kapsamlı ve gerçekçi olduğundan T.C. Büyükelçisi dosyaları alırken “Sen beni hapse attıracaksın!” demiştir.
Evrakların teslim edilmesinden sonra Mehmet Tefik Milli Güvenlik Amirliği Başkan ülkeleri Dairesi amir yardımcısı Albay İvan Terziyski’ye telefon açar ve görüşmek ister. Bu temas aynı saat 20.00’da Sofya’nın “Drujba” semtinde gerçekleşir. Mehmet Tefik, aynı gün saat 13.30’da hain-Ahmet Doğan’a Türkiye Büyük Elçiliği’ni ziyareti esnasında refakat ettiğini anlatır ve kopya edilmiş birkaç belgeyi teslim eder. Daha sonra, bu gizli bilgilerin Dış İşleri Bakanı Stoyan Ganev ve sosyalizm döneminde Dış işleri Bakan yardımcısı ve İstihbaratın Birinci Şube görevlisi Jivko Popov tarafından toplanıp derlendirdikleri ortaya çıktı.
Cumhurbaşkanı ve hükümet şaşırmıştı. Bulgar istasyon şeflikleri iş yapamaz hale getirilmiş, Bulgar casuslar ve ajanların hayatı tehlike altına girmişti.
Bu bir devletine hainlikti ve öngörülen cezası da çok ağırdı. Bakanlar ve CDC partisinden bilinen kişiler ne yapalım derdine düştüler ve kafalarını tutmuşlardı. Bir yanda, hem milli güvenlimizi tehlike altına atan hem de diğer devletlerle ilişkilerimizi zorlaştıran suç işlenmiş, hainlik yapılmış, öte yanda ise “maviler” dediğimiz politik güçlerin iktidarda kalmaya devam etme arzusu vardı. Zamanın ağır koşullarında ikinci konum üstün geldi. Gerçekleri anlatarak Ahmet Doğanı baştan aşağı soyup sokağa salmak varken, olayı Ahmet doğan ile Stoyan Ganev’in gözden düşürmek için, milli istihbarat örgütü “DS” tuzağı olarak nitelendirdi ve CDC hükümeti Doğan’a şemsiye açma kararı aldı
Olaydan 2,5 ay sonra olayla ilgili dava açıldı.
23 Nisan 1992’de Başsavcılık savcısı Asen Arsov olayı üstlendi. Fakat bu dava 23 Nisan 1991 ile Şuban 1992 tarihleri arasında devlet görevinde bulunan, kim olduğu bilinmeyen, görevliyken söz konusu isimleri ve bilgileri ele geçiren ve yayılmasının devlete zarar vereceği düşünülen bir olayla ilgili açıldı ve Ahmet Doğan’ın ismi bu davada geçmedi.”
Sorgu ve açılan dava bile bile uzadı, belgeler kayıplara karıştı, deliller yok edildi, sonunda gizli dosya olarak arşive alındı.
Böylece Ahmet Doğan suçsuz çıkarılmış oldu, fakat birkaç ay sonra yaptığı iyilik için CDC partisi büyük ve ağır bir bedel ödedi. Filip Dimitrov azınlık hükümeti için mecliste güvenoyu istediğinde, DPS grubu CDC hükümetine destek oyu vermedi ve F. Dimitrov hükümeti düştü.
Bu resimdeki Ahmet Emin orijinal yazıda bu resim kulanılmış. Bizlerde aynen iletiyoruz.
O günden sonra Mehmet Tefik her an ölebilirim takıntısına düşüyor. O zaman yaşı 29’dur. Sağlık durumu stresleşiyor ve hastaneye düştüğünde uzun bir zamandan beri yavaş yavaş bilinçli olarak zehirlendiği saptanmıştır. Bulgaristan hükümet hastanesindeki hekimler M. Tefik’i ölümden kurtarmıştır. Zehirleme olayının arkasında duran kişilerle ilgili araştırma ve soruşturma yapılmamıştır.
Bulgaristan’a özverili ve gönüllü hizmetlerinden dolayı ve ülkede etnik barışın korunmasına katkılarından ötürü 2004 yılında Ahmet Doğan I. Derece “Stara Planina” ödülüyle ödüllendirilmiştir.
Ödülü Cumhurbaşkanı G. Pırvanov sunmuştur. Üç ay sonra, zorla isim değiştirme süreci esnasında Bulgaristan Başsavcısı olan Vasil Mrıçkov’a da aynı yüksek ödülün verilmesine tepki olarak bu ödülü geri vereceğini ilan etmiş, ama bu adımı at(a)mamıştır. Doğan’ın hiddetini azaltmak için Cumhurbaşkanı Pırvanov, kendisinin imzaladığı kararı bozarak, Mrıçkov’u “Kiril ve Metodiy” ödüllendirmiştir.
Gizli arşivden faydalanma izni alan araştırmacı gazeteci Bayan Bogdana Lazarova sayesinde bu olayların gerçek yüzü 18 yıl sonra ortaya çıkmıştır.
2009 yılının sonunda, delil toplama işinde bir yıl bocaladıktan sonra “O Dosya” ile ilgili çok ilginç bir kanıta rastladığını açıkladı. Ele geçirdiği belgelerde adı geçen görevlilerin her biriyle teker teker temas kuran ve konuşan Bayan Lazarova Mehmet Tefik’le ilgili ayrıntılı bilgi toplamış, fakat Ahmet Doğan kendisini kabul etmemiştir.
2010 yılında Başsavcılık bir beyan yayınlayarak, hain-A. Doğan’ın devlete ihanet edip etmediğini araştıracağını duyurdu.
İstihbarat dosyalarını teslim etme olayına katılan ikinci şahıs olan Mehmet Tefik ile ilgili yalnız bir tek çok acı bir bilgiye rastladık. 10 Ekim 2009 tarihinde Veliki Preslav kasabasında Mehmet Tefik adından 48 yaşında bir kişinin kafası kesilerek öldürülmüş olduğunu öğrendik.
Katiller tutuklanmış ve muhabbet hapis cezasına çarptırılmış olsalar da, vahşi cinayet, isimlerin ve öldürülen kişinin yaşının Ahmet Doğan’ın eski sekreterinin verileriyle tutması insanı ürpertiyor. Ve bu veriler, 2008 yılında yaptığım söyleşilerdeki verilerle de örtüşüyor ki, tanıklar bana Mehmet Tefik’in “O Dosya” olayından sonra içmeye başladığını ve içkiyi kaçırdığından söz ettiler. Satırların arasında ds.com.da Menderes Kongün: “Doğan ofisinin eski sekreteri Mehmet Tefik’i de intihara zorlayacaklardı..”
Korumalı katiller daha kaç can alacak bilinmez.
Okuyanlara teşekkürler.
Bulgarcasına da bakabilirsiniz.
Yazının orjinali;
Аферата „Оня списък”
В името на властта СДС прикрива престъпление на Ахмед Доган, но губи тази власт благодарение на… Ахмед Доган. Старата приказка, че никой не уважава лакеите и хората без чест и достойнство, независимо че се възползва от тях , се потвърждава и в този случай
На 4 януари 1990 година Софийски градски съд регистрира етническата партия ДПС в разрез с чл. 11, ал. 4 от Конституцията. Години по-късно Желю Желев и Андрей Луканов дават своя съществен принос за легализирането на тази партия и гласуване на съставения с мандата на ДПС кабинет „Беров”.
1992 година. Филип Димитров е министър председател на републиката.
На 4 февруари 1992 г. Ахмед Доган и неговият личен секретар Мехмед Тефик са на посещение в турското посолство. Срещата е по инициатива на агент Сава – самият Доган .Там той предава на турския посланик 6 документа, касаещи националната сигурност на България. Към тези документи е и пълният списък на служителите и агентите на българско разузнаване – около 1300 имена.
Случаят става известен в публичното пространство като аферата ”Оня списък”.
Въпросният документ съдържа имена и лични данни на служители на Националната разузнавателна служба и Разузнавателното управление на Министерството на отбраната, които са на дипломатическа работа в българските мисии в 79 държави. В този списък са и имената на агенти под прикритие, работещи извън дипломатическите мисии. Някои от тях работят като шофьори, други са бизнесмени, трети работят в търговските дружества или са ангажирани с научно-техническия шпионаж. В списъка, предаден на турския посланик, прилежно е отбелязано кои от агентите са офицери, на кои служби са подчинени, в коя държава се намират, и какви са техните легенди. На практика цялото българска разузнавателна мрежа е разконспирирана и става достояние на чужда държава.
Предаването на тази информация и в такъв обем е толкова зловещ акт, че турският посланик се обръща към Доган и казва: ”Ти ще ме вкараш в затвора”.
След предаването на документите Мехмед Тефик звъни на подполковник Иван Терзийски – зам. началник на управление Балкански страни в НСС и иска среща. Тя се провежда същата вечер около 20:00 часа в ж. к Дружба. Тефик му разказва как същия ден в 13.30 е придружил Ахмед Доган до турското посолство, и е предал за фотокопиране няколко документа. Става ясно, че секретната информация е събирана от Стоян Ганев и Живко Попов – бивш заместник министър на външните работи по социалистическо време и висш служител на Първо главно управление ДС.
Президентът и правителството са объркани. Българската резидентура е обезвредена, животът на българските разузнавачи и агенти- застрашен. А за държавна измяна наказанието е сурово. Министри и популярни личности от СДС започват поредица от тежки съвещания как да процедират по казуса. От една страна има престъпление и предателство, застрашаващо не само националната ни сигурност, но усложняващо отношенията ни с други държави, а от другата страна на везната е желанието на сините да запазят властта си.
Надделява второто: страхът, че ако разобличат Доган, той ще оттегли подкрепата си за СДС и правителството на Филип Димитров ще падне.
Синьото правителство решава да сложи чадър над Доган и обявява случилото се за постановка на Държавна сигурност, с цел компрометиране на Ахмед Доган и Стоян Ганев. С два месеца и половина закъснение по случая е заведено дело. На 23 април 1992 г. с него се заема прокурорът от главна прокуратура Асен Арсов. Но делото се води срещу неизвестен извършител, който във времето “от декември 1991 г. до февруари 1992 г. е разгласил сведения, съставляващи държавна тайна, които са му били поверени и станали известни по служба и от това могат да настъпят особено тежки последици за сигурността на държавата”.
После разследването съзнателно се проточва, прикриват се документи, унищожават се доказателства, а случаят се засекретява и минава в архив.
Ахмед Доган е оневинен, но само след няколко месеца СДС заплаща висока цена, за жеста си към него – поисканият от Филип Димитров вот на доверие, не получава подкрепа от ДПС, и сините сдават властта в полза на…ДПС.
След този случай, Мехмед Тефик, който по това време е на 29 години, развива фобия, че може внезапно да умре. Здравословното му състояние внезапно се усложнява и при едно от постъпванията си в болница, се появяват съмнения, че е тровен постепенно и умишлено. Лекарите в Правителствена болница едва го спасяват от сигурна смърт. Няма информация дали са извършени разследвания за поръчителя.
Всичко случило се след това – победният политически и финансов възход на ДПС, е резултат от съдебната процедура по „оня списък” и прикриването на престъплението на политическо ниво.
За преданата си служба към България и етническия мир Ахмед Доган получава орден „Стара планина” I степен, връчен му от президента Първанов през 2004 година.Три месеца по-късно той обявява, че връща ордена в знак на протест, че за същия орден е номиниран и главният прокурор по времето на Възродителния процес, Васил Мръчков. За да смекчи гнева Доганов, Георги Първанов изменя собствения си указ и награждава Мръчков с орден „Кирил и Методий “.
Истината излиза на светло след 18 години, с помощта на разследваща журналистка Богдана Лазарова, която получава разрешение за достъп до засекретените материали. В края на 2009 година тя оповестява за пръв път на каква информация се е натъкнала по време на едногодишната си работа по документацията, отразяваща разследването на аферата „Оня списък”. Интервюирала е всички, които са имали отношение към този казус, взела е подробни показания и от Мехмед Тефик, но Доган отказал да бъде интервюиран.
През април 2010 година прокуратурата излиза с изявление, че ще се направи разследване дали Доган е извършил държавна измяна.
Потърсихме в мрежата информация за другия участник в събитието, Мехмед Тефик, и при изписване на името му в търсачката, попаднахме само на един такъв, но в много зловещ сюжет. На 10.10.2009 г. във Велики Преслав 48-годишен мъж със същото име е бил… обезглавен. Убийците са получили доживотна присъда, но жестокото убийство и съвпаденията на имената и възрастта на жертвата с бившия секретар на Доган, предизвикват тръпки. Те се подсилват и от едно интервю от 2008 година, в което се споменава, че след събитията около „Оня списък” , Тефик е изпаднал в алкохолна зависимост, но заглавието е още по стряскащо:”Мендерес Кунгюн:Щяха да самоубият и бившия шеф на Догановия кабинет – Мехмед Тефик”
Дано е жив и здрав!
Между редовете.сом
