Letovnik, Çomakovo, Svoboda ve Suşevo köylerini de içeren muhtarlık merkezi Gruevo, Rodopların en bayındınlmış ve şirin köylerinden biri. Sakinlerinden bir kısmı, yakın geçmişte, kendi köyleri dağıtılınca buraya gelip yerleşmiş, fakat aralarında hiçbir vakit “Yerli, Gelme” sorunu çıkmamış. Bilakis, karşılıklı saygı ve birlik havası içinde yaşamışlar ve yaşıyorlar da. Nitekim, onlar, bu birliği ve dayanışmayı “Zorla Bulgarlaştırma” sürecinde de gös­’terdiler. 

< Gorski İzvor’ da başlayan ve Mogilane, Momçilgrat’ta ölümler­le sonuçlanan olayları duyunca köylü, daha aynı gün hemen örgütlendi ve muhtemel baskını köyün girişindeki “Gormalık”ta kenet­lenmiş bir bütün olarak karşılamayı kararlaştırdı.
Evet, yine Aralık  ayının 26’sıydı. Ad, benlik kaygıları olmayan yurttaşlar, habire Yeni yıl hazırlıkları yapıyorlardı. Gruevolular ise, diğer soydaşları gibi bekleyiş içindeydiler. Akşam karanlığı basarken büyüğü küçüğü, kadım erkeği, gündüzden tespit edilen yere akın etti. Tam eski araç lastiklerini yakmış, ellerine geçen ağaç ve taşlarla yolu kapayacaklardı ki, yanlarında bir cip bitiverdi. İçinden biri, güya bilmezmiş gibi, Suşevo köyü yolunu sordu ve döndü. Bu bir ~oklamaydı. Yani ırkçılar yakındaydı ve her an köyü basabilirlerdi. Öyle de oldu. Önce bir otobüs milis geldi, onların ardından ise askerler ve itfaiye ulaştı. Buldukları kalabalığa derhal dağılmaları emredildi. Köylüler, yerlerinden bile kıpırdamadılar. Bilakis, “Biz Türk’üz, Türk kalaca­ğız!” diye sloganlar atmaya kaldırmaya başladılar. O vakit itfaiyeciler makinelerinin hortumlarını insanların üzerlerine çevirerek ağır baskılı  kumlu su fışkırtmaya başladılar, bu da yetmeyince silaha sarıldılar, onları kurşun yağmuruna tuttular! “Gormalık” kana boyandı. İki kişi öldü, dört kişi de yaralandı.

Kanlı olay, şovenlerin planlaştırdığı  eylemi ertelemedi fakat. İki günün içinde isimler bire dek değiştirildi …