Bulgaristan mutfağının sembollerinden biri olan Gorna Oryahovitsa sucuğuna özel bir müze açıldı ve bir şenlik de onun adına düzenlendi. Geçtiğimiz hafta Gorna Oryahovitsa hem lezzetli, hem de renkli bir şölenin merkezi oldu. Yerli sucuk asırlardan bu yana burada üretilmiştir ve üretilmeye devam ediliyor.Sucuk şöleninde her türlü yarışmalar düzenlendi: en hızlı sucuk soyma, en hızlı sucuk kesme veya sucuğu en güzel bir şekilde tabağa dizme yarışmasına kadar.
“Sucuk Şöleni”nin doruk noktasında 60 metrelik sucuğun tanıtımı vardı. Organizatörler tarafından hazırlanan bu uzun sucuk, aslında Guinness Rekorlar Kitabına aday olurken son derece dikkatli bir şekilde kesildi ve Gorna Oryahovitsa halkının yanısıra şölene katılan misafirlere de ikram edildi. Sucuk şöleninde farklı eğlenceler de vardı. Cumartesi günü ise eşi benzeri olmayan Gorna Oryahovitsa sucuğuna adanan müzenin açılışı yapıldı. Gelen ziyaretçiler, müzede sucuğun eskilerde olduğu gibi, üretimini yakından izleyebilecek, o dönemi yansıtan resimler ve farklı üretim araç ve gereçleri görebilecekler. Gorna Oryahovitsa Tarih Müzesi Müdürü Plamen Mademov “Aslında Gorna Oryahovitsa sucuğu, Avrupa Birliği Coğrafi İşaret tescili alan tek Bulgar ürünüdür. Bu tescil üzerine bir tek burada, Gorna Oryahovitsa’da üretilebilir” diyor ve devam ediyor:
“Gorna Oryahovitsa halkı, asırlardır hep iyi tüccar olarak anılırken bu bölgede hayvancılık hep ağır basmıştır. Yerli halk, büyük hayvan sürüleri yetiştiriyormuş, hatta bölgenin en büyük hayvan pazarı burada kurulurmuş. Fakat kışın yaklaşmasıyla bu son derece büyük hayvan sürülerin, kışlık idaresi zor sağlanıyormuş ve hayvan sahipleri hayvanların büyük bir bölümünü kesmek zorunda kalırmışlar. Eşi benzeri olmayan sucuk icatı işte böyle ortaya çıkmış.”
Ancak bugün de eşi benzeri olmayan sucuk tarifesi sır gibi korunuyor. Bildiğmiz tek şey var, o da Gorna Oryahovista sucuğunun bir tek sığır etinden hazırlanması. Daha sonra bu ete mis kokulu Bulgar baharatları ekleniyor. Ayrıca sucuk, tadını buraya has kuru iklime de borçlu. Yerli iklim şartları gereğence, kışın serin rüzgar esiyor. Geçmişte insanlar eti dışarda kurutup tütsetirmiş. Bu da en yaygın konservasyon şekliymiş.
Ancak yerl halk farklı bir yönteme de başvuruyormuş:
“Yerli halk, eti kıyıp, kurutulmuş ve tuzlanmaış bağırsaklara doldurmayı tercih ediyormuş. Bu da üretimin ilk aşaması- diye anlatıyor Plamen Mademov. “Sucuk, kalitesini yerli iklime ve hava şartlarına borçludur. Gorna Oryahovitsa bölgesi çok özel bir iklime sahip olduğu ortaya çıktı. Mesela sucuk, hazırlandıktan sonra sucuğun üzerinde çok özel bir beyaz küf tabakası oluşuyor ve bu küf sayesinde sucuk uzun zaman mufahaza ediliyor. Bir zamanlar hayvan sahipleri, hayvanlarını 15 Ağustos’ta –Meryem Ana Yortusunda kesmeye başlarmış ve 14 Ekim, Petkovden yortusuna kadar devam edermiş. Yerli kasaplar arasında bir deyim varmış: “Bıcakları temizleme zamanı geldi çattı” diye. Yani sucuk üretimi tamamen mevsimlere bağlıymış. Tabii ki, zamanla özel sucuk kurutma makineleri icat edilmiş ve çalışmaya başlamıştır. Tek sözle bugün Gorna Oryahovitsa sucuğu yıl boyunca üretiliyor.
