VATAN SANA SEN VATANA EMANET
En derin karanlıklarda bile
Sabahın beyaz örtüsü vardır
Küçücük anların bütünü bile
Damlalardan oluşan deryalar dır.
Karanlık camlarını açacak
Elbet sabahların doruğuna
Bakışın ışık olup saçılacak
Vatanın her karış toprağına
Elinde silah göğsünde gurur
Zaferlerin TÜRKİYE’YE ibadet
Gözlerin düşmanı silahsız vurur
Vatan sana sen vatana emanet.
FİRDEVS BÜYÜKATEŞ
KIRKLARELİ.
Bu şiirimi canım mühendisim,sonsuz gururum BARIŞ BÜYÜKATEŞ’E AĞRI’DA asker olduğu zamanlar yazmıştım.
Şimdi tüm askerlere sevgi ve saygılar olsun.
EY MİLLETİM, BEN, MUSTAFA KEMAL’İM
‘Yıkın Heykellerimi’
“Ey milletim,
Ben, Mustafa Kemal’im…
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Halâ en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım, dilim.
Özür dilerim…
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Özgürlük halâ,
En yüce değer
Değilse eğer…
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler…
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Orta çağa taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı…
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh, dünyada barışın.
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Özlediyseniz fesi, peçeyi.
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
Halâ medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten.
Şifa buluyorsanız,
Muskadan, üfürükçüden…
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek…
Kara çarşafa girsin diyorsanız,
Yobazın gazabından ürkerek…
Diyorsanız ki, okumasın Kadınımız, kızımız;
Budur bizim alın yazımız…
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Fazla geldiyse size,
Hürriyet, Cumhuriyet…
Özlemini çekiyorsanız,
Saltanatın, sultanın…
Halâ önemini anlayamadıysanız,
Millet olmanın…
Kul olun, ümmet kalın,
Fetvasını bekleyin, Şeyhülislamın…
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
RAHAT BIRAKIN BENİ…”
S.Apaydın
