Bulgaristan’a yılda bir defa gidebildiğim için gereken her yere yetişebilmek ne kadar zor olsa da zorlarla savaşmayı sevdiğim için zaman yelpazeme birçok şeyi sığdırmak zorundayım. Bu defa ki gidişimi de Varna, Şumnu, Dobriç il ve ilçelerine ayırdım.

Dobriç kenti görenin gözünde kalacak, gidenin kalbini alacak kadar güzel ve temiz bir kenttir. Her metrekaresi ıhlamur ağaçları ile bezenmiş bu şehrin merkezinde pastaneler, lokantalar, kafeteryalar en sarı sıcaklarda bile asırlık çınar ve ıhlamur ağaçlarının daimi gölgesinde türlü, türlü, ikramlar sunar ziyaretçilerine. Çok hoşuma giden, mekânlardan biri de HİT oldu.

Burada içtiğim kahvenin tadını başka yere alamadım, ayrıca bu mekân daha çok HAK VE ÖZGÜRLÜKLER partisinin devamlı durağıdır. Oradaki politik nabzı soluyabilmek için ziyareti sıklaştırdım. Her sabah sütlü kahvemi orada içtim ıhlamur ve zambak kokuları eşliğinde. Her zaman Dobriç’e gittiğimde onlarla derin, derin, sohbetler etsek bile bu defa dikkatimi çeken bir şey oldu geçen yıldan daha farklı, herkes sanki biri birilerinden biraz daha soğumuş ve çekimser olmuştu.

Bu duygularımı da okuyucularımla paylaşmadan edemeyeceğim başkalarının yanlışlıklarından da ders almak vardır diye hayatta. Bu kentte bir avuç Türk olmasına rağmen, burada da eskiler ve yeniler arasında duvar örüldüğü seziliyor. Eskiden partinin yüksek mevkilerini paylaşanlar şimdikilerinden şikâyetçi ve şimdikileri de eskilerden.

Hepimiz biliriz ki politikacılar geçicidir ama toplumlar kalıcıdırlar. Bunlara kendi çıkarları için göz yumanlar, halkın onlara olan güvenini nasıl sarsıldığını da görmemezlikten geliyorlar. Bu parti sözde Türklerin adına kurulmuş ve Türklerin davalarını korumak için var, ne yazık ki dünyanın her yanında olduğu gibi burada da herkes kendi çorabını örme derdindedir.

Parti içindeki çatışmalar çatlaklara yol açıyor ve Türk partisine gidecek oyların parçalanmalarına, başka yönlere eğilimlerine yol açmaktadır. Oysa amaçlar “ben” değil “biz “ olmalıydı daha sağlıklı ve uzun soluklu yolları göğüsleyebilmek için.