Sevilcan YÜCE
Bulgaristan Türkleri edebiyatında geniş yer alan konulardan biridir.
1970’lerde Türk okullarının kapatılmasından sonra anadilimize olan sevgi daha da arttı.
Her çocuk anadilini okuldan önce anasından, ninesinden ailesinden, kardeşlerinden ve yaşadığı ortamdan öğrenir. Türkçe hocalarımız en çok sevip saydığımız öğretmenlerimizdir. Türkçe okuduğumuz ilk kitabı asla unutamayız. Türkçe hepimize medeniyet kılavuzudur.
Bir defasında babama senin Türkçe okuduğun ve en çok etkilendiğin ne oldu diye sordum ve aldığım cevabı unutamam:
“Ben Türk okulunda okudum. O zamanlar bizim şehrimizde Türk Lisesi vardı. Okuluma girmezden önce basamakların önünde durup kapının üzerine büyük harflerle yazılı “TÜRK OKULU” tabelasını büyük bir heyecanla tekrar tekrar okurdum.”
Türkçemizin hayatımızdan kurumuş ırmağın suyu gibi çekilmesine çok gayret gösterseler de başaramadılar.
Dünyanın en ahenkli ve en zengin dillerinden biridir Türkçemiz. Ninniler, öyküler, masallar, efsaneler hazinesidir. Edebiyat, felsefe ve bilim dilidir. Annelerin çocuk sevgisi sonsuz bir yaratıcılık kaynağıdır. Biz hepimiz aynı soyların boyların, değişik ailelerin çocukları olsak ve farklı ninniler ve şiirler, şarkı ve türküler dinleyerek yetişsek de Türk olarak yetişiriz. Türkün bilgi hazinesi, düşünme motoru Türk diliyle çalışır. Memleketten aldığım haberlerde şiir geceleri, ana dil görüşme ve törenleri yapıldığını, Türk sanat topluluklarının sahnelerimizde konserler verdiğini işittikçe içim içime sığmıyor. Bir ocak ateşe odun attıkça sönmez. Ana dilimizde ebediyen yanacak ve kimliğimizin tacı olmaya devam edecektir. Dilimizi ne kadar çok zenginleştirir ve geliştirirsek o kadar saygılı oluruz. Türk dünyasından olmak gururlu bir kişilik sahibi olmak demektir.
Konuşma dilimiz lehçelerimize sürtse de düşünme, sevme, hayal etme ve umut etme dilimiz edebiyat Türkçesidir. Ruhumuz öz edebiyatımızla mayalanmıştır.
ANADİLİMİZDİR Türkçemizdir.
Bu defa sizlere dört şairimizden Anadil şiirleri sunuyoruz.
Hasan ÜZEYİR –Kladenets Şumen.
ANADİLİM TÜKÇEM
Sensin dünyama mutluluk veren,
Beynime, damarıma, kalbime giren!
Sevincimden coşturan hem de güldüren,
Sensin, anadilim benim, Türkçem.
Senin varlığınla özgür yaşarım,
Her türlü güçlükleri engelsiz aşarım,
Sana azap gösterene şaşarım,
Kanımdasın benim anadilim Türkçem.
Çocuklarımıza bilgi kaynağısın,
Gelen nesiller seni böyle tanısın
Türk kanı taşıyan seni içten korusun,
Ömrün uzun olsun ana dilim Türkçem.
Senin atalarımızdan mirasın bize,
Sensiz girişemeyiz hiçbir söze,
Saygı gösterelim ana dilimize,
Yol göstersin bize, aydın günlerimize.
Zahit GÜNEY
TÜRKÇEM
Sen
Güllük güneşlik bahçelerin tam ortasında
Hiç solmayan en güzel çiçek;
Yaprak yaprak ölümsüzlüğünü tinimin
Özüm denli gizemli
Özüm denli gerçek;
Kokuların en güzeli sende
Renklerin en güzeli sende
Seslerin en güzeli sende;
Günde üç öğün
Bardağımda suyum
Soframda ekmeğim;
Çağlarca
Engin maviliklerde
Bayrağımın süzülüşü güneşe doğru;
Ne bileyim, belki de
Annemin ışık saçan yüzü, gülüşü
Saksılarda çiçek görünümünde!
İsa ÇEBECİ
DİLLER İÇİNDE BİR DİLBER
Binlerce dil duyurul şu yaşlı yeryüzünde
Diller içinde birsin, gürsün, dilbersin Türkçem
Türlü türlü nameler gizlenir her sözünde
Kıvrak türkülerde yaşar gülersin Türkçem.
Bazen bir dağ çayının coşkun şırıltısısın
Seslerin kulağıma efsaneler fısıldar
Bazen güz yağmurunun sakin şıpırtısısın
Seni dinlerken kalbim kıpır kıpır kıpırdar.
Çocukluk yavuklumsun, ilk göz ağırımsın benim
Sevdirdi seni bana ninnileri annemin
Seninle söyleşirim, seninle şendir evim
Türkçem, sen sevimli bir bireyisin hanemin.
Seni küçümseyenler olmuş türlü biçimde
Yabancı hayranları hor görmüş sözlerini
Yine de gürlemişsin Avrasya’nın içinde.
Sayende Türk boyları korumuş özlerini.
Karamanoğulu Mehmet Bey ve Ata türkümüz
Seni öven, koruyan ve yücelten erlerdi
Onlarsız yaşamazdı ne şarkı, ne türkümüz
Onlar seni kendilerinden çok severlerdi.
Annemin has ninnilerinde buldum hep seni
Yonus’un Karacaoğlan’ın dizelerinden içtim
Ozanların sözleri büyüledi hep beni
Halkımızın türküleri ile kendimden geçtim.
Sen gelişmeye devam et dünyamız durdukça
Beyinleri aydınlat benim eşsiz dilberim
Sevip öğreneceğim seni kalbim vurdukça
Sana diller içinde kutlu bir yer dilerim.
Rasim BİLAZEROĞULU
ANADİLİM
Mutluluğum seninle evrende anadilim
Ebedi varlığımla bağlıyım anadilim,
Öz Türkçe konuşarak annem doğurdu beni,
Öz mayama bal katıp, sütle yoğurdu beni.
Anadilim, tüm güzellikler gibi güzelsin,
Ay yüzlü, güneş gözlü dilber gibi güzelsin!
O ölümcül yıllarda kilitliydi ağzımız,
Mahpustu kitabımız, yasaktı öz yazımız!
Baharımız, yazımız, karakışa dönmüştü.
Ruhumuzu ısıtan ocağımız sönmüştü.
Demir kelepçeleri demokrasimiz kırdı,
Bizi basan kâbusu üstümüzden sıyırdı.
Kulağımızdadır hala annemin ninnileri,
Kızların söylediği yanık aşk manileri,
Ta ezelden okuruz şarkılarımızı biz,
Türkülerimiz gibi ahenklidir Türkçemiz.
Bu dilde dinlemişim ninemden masalları,
Bu dilde yüceliyor Türlüğümün vakarı.
Dilimizin süsüdür Türk halk bilmeceleri
Özlü atasözleri ve şen gülmeceleri,
“Hak ve Özgürlüğümüzü” kazandık ilelebet,
Gerçek demokrasiye minnettarız biz elbet,
Ebedi varlığımla bağlıyım sana dilim,
Mutluluğum seninle evrende andilim!
